Goodbye my love
Blijf op de hoogte en volg Marieke
04 September 2017 | Thailand, Phuket
Aan al het goede komt een eind en zo ook aan deze trip. Ik mag terugkijken op een prachtig avontuur, maar heb stiekem ook wel weer veel zin om naar huis te gaan (om een paar kleine aapjes plat te knuffelen bijvoorbeeld).
Uiteraard volgt hier, voor de autisten en belangstellende onder ons (je mag zelf een categorie kiezen), nog wel een weekverslag:
Aan het begin van de week heb ik twee volle dagen gespendeerd op Koh Lanta; een rustig eiland waar niet veel uit te vreten valt. Maar dat hoefde ook niet, want mijn doel was om bruin te bakken. Echter ben ik er eerder 50 tinten witter op geworden, want die bruinwordt-vlieger ging niet op vanwege de spelbreker genaamd 'het weer'.
Woensdag was ik het niksen daar zo zat, dat ik naar een eiland ben gevaren waar meer te beleven viel: het verkeerloze Koh Phi Phi.
Deze dag ben ik naar een vieuwpoint (uphill) gehobbeld (bloed, zweet en tranen) voor een geweldig uitzicht. Ook heb ik nog eventjes een strandje gepakt (ja, het is inmiddels stralend weer!), maar ik kwam al snel tot de conclusie dat dit soort praktijken voor een solo-reiziger niet is weggelegd. Wegsmoren in de zon, maar niet kunnen afkoelen in het water, daar ik mijn waardevolle spullen zéker niet ombeheerd achterlaat. Ik ken die grappen.
En plan B was ook geen optie. Zie je het al voor je... een spartelende blanke in het water met krampachtig boven zich houdend een camera, portemonnee en telefoon? Nee, ik dus ook niet.
Donderdag heb ik me de ganse dag vermaakt met een super toffe boottour. De eerste stop was Monkey beach, waar we een half uur tussen de apen mochten lopen. Zo gezegd, zo NIET gedaan. Held als dat ik ben, bleef ik t/m mijn knietjes in het water staan. De dag daarvoor was er namelijk nog een Nederlander gebeten en die zit nu mooi met de gebakken peren (ziekenhuisbezoeken enzo). Dat geintje zou mij niet geflikt worden. Het enige was, dat ik wel een beetje voor schut stond. Ach, kleinigheidje.
Daarna lagen we wat uurtjes te chillen op het onbewoonde Maya eiland, waar ik op slag verliefd op werd en ooit naartoe ga emigreren (wat niet niet kan, maar toch). Je weet wel, zo'n eiland met een wit strand en helder blauw water, omringt door begroeide kalkrotsen. Die plaatjes die altijd op reismagazines staan zeg maar. Daar waar het zeewater 26-28 graden is en je kokosnotensap onder een palmboom drinkt... Oké oké, ik stop al!
Verder kregen we een drietal snorkel-mogelijkheden. De eerste ronde was bij 'shark-point'! We gingen op zoek naar baby-sharks en ik heb toch minstens 20 van die kleine happertjes voorbij zien komen (check video!).
De tweede ronde was op een plek waar we schildpadden en 'mommy-shark' konden zien. Ondanks dat we deze helaas niet zagen, was dit waarschijnlijk wel gezonder; ik betwijfel namelijk of mijn broze hart de haai had getrokken. Voor de derde ronde moesten we wachten tot het donker werd (is hier al om 19.00 uur) en ik kan je vertellen... het water ingaan zonder daglicht is ook niet al te best voor je rikketik. De instructeur dacht daarbij ook nog lollig te zijn: 'Geen zorgen, je ziet geen haaien.' Oef, opluchting alom. Tot hij vervolgde: 'Ze zien alleen jou'.
Hier zagen we lichtgevend plankton. Door wat heen en weer te bewegen met je handen of voeten, zag je een soort glow in the dark sterretjes. Heel gaaf!
Met een overdosis aan vitamine D op zak, heb ik daarna gegeten en een drankje gedaan met mijn 4 nieuwe Duitse matties van de tour. De dag erop kreeg ik een app of ik ook beroerd was: één van de gozers lag in het ziekenhuis nadat hij zich vreselijk belabberd voelde en buiten westen in zijn bed lag. Dit kwam volgens de dokter door verkeerd eten of door innemen van zeewater. Oef!
Vrijdag ben ik naar mijn laatste eiland vertrokken: het bekende Phuket. Met een hostel with swimming pool and near the beach, heb ik me zoals jullie empathische personen vast wel zullen begrijpen, prima vermaakt. Hier kwam ik trouwens mijn 21e baby shark tegen, maar dan tussen het ijs. Om op te eten dus. Aah, zielig.
Zondag was het plan om naar de kerk te gaan. Na uitvoerig onderzoek vooraf, stond ik 's ochtends startklaar om daar heen gependeld te worden. Echter was er geen enkele taxi die mijn adres begreep en moest ik mijn wanhopige pogingen staken. Om te huilen!
Van ellende ben ik toen maar naar mijn nieuwe hostel gegaan, een eind verderop in Phuket. Door eens origineel te doen en met de lokale bussen te gaan (en een gratis scooter ritje), deed ik er dan wel 5 keer zo lang over, maar heb ik maar liefst €21,50 bespaard op een taxi. Hoppa!
Vandaag (maandag) kwam ik tot de definitieve conclusie dat Thaise mensen echt niet kunnen inschatten. Dat was me al eerder opgevallen, maar vandaag was de bevestiging. Zo vroeg ik waar het strand was met die laagvliegende vliegtuigen. 'Zo'n 200 meter verderop' aldus de receptioniste. Een dik half uur later was ik er eens... en nee, ik doe geen half uur over 200 meter!
Morgen (dinsdag) neem ik het vliegtuig om terug te gaan naar mijn beginpunt van deze vakantie: Bangkok! Woensdag vlieg ik terug en hoop ik rond 18.00 uur Nederlandse tijd voet op Amsterdamse bodem te zetten!
Daarmee laat ik het land, waar ik zeker van ben gaan houden, achter. Het land dat bol staat van de tempels en massagesalons en waar je je schoenen uittrekt als je een huis of salon inloopt. Het land waar je met z'n 4e op een scooter zit of met 1 hand stuurt en onder je andere arm een baby vervoert. Het land waar krokodil of haai op het menu staat en vogelspin of duizendpoot een snack is. Ooh Thailand, ik mis je nu al!
Lieve mensen: thanks voor het meelezen/meelezen en de super lieve reacties, waar ik steeds weer helemaal vrolijk van werd. Love you all! X
-
04 September 2017 - 16:03
Rosanne:
Wat een gaaf avontuur. Super leuk om deze reisblog nog te mogen lezen. Klinkt alsof jij je weer erg goed vermaakt hebt deze week. Blij dat je het zo leuk hebt gehad, maar ook erg fijn om te weten dat je zo weer thuis bent. Tot snel. Xxx -
04 September 2017 - 16:23
Eveline:
Oh, nou, lekker kleurtje hoor Kriek! Save travels! X -
04 September 2017 - 19:27
Pa:
Tandjes hé, komt de kant niet op voor een paar snertapen. Maar duikt met evenzoveel gemak tussen 81 bloeddorstige haaien. POWEEEERRRRRWOMEN -
04 September 2017 - 19:31
Im:
Leuke verhalen Kriek! Heb weer genoten! Fijn dat je het goed hebt gehad daar! Straks weer veilig in NL! Tot gauw -
05 September 2017 - 08:46
Elly:
Dag Lieve Marieke,
Ik heb genoten van jou reisverhalen. Het was als of ik er zelf was want af en toe ging mijn rikketik al sneller van al je avonturen. Wat ben je toch een mooi mens!! Ik mis je nu al op school maar ik blijf je zeker volgen.
Daaag lieverd en een veilige terugreis naar Nederland!
Elly -
05 September 2017 - 20:59
Renate :
Super leuk om te lezen. je bent wel een kanjer hoor, wat een avonturen! -
05 September 2017 - 23:08
Miranda:
Fijne reis lieve Marieke!
Je heb weer een mooie reus op je lijstje.
Over 10 jaar kom ik je fotoalbum kijken -
06 September 2017 - 20:17
Herma:
Beetje laat gelezen dit laatste avonturenblog, maar wel weer heerlijk om te weten dat je in NL bent!!
Tot snelllll!
XXXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
