Kleurrijke vuilnisbelt
Blijf op de hoogte en volg Marieke
11 Augustus 2018 | India, Jaipur
Dinsdagavond kwamen we een beetje bibberend uit de zwaar geaircoditioneerde trein aan in Jaipur; ook wel de ‘pink city’ genoemd, vanwege de vele roze woningen.
De dagen daarna is er vrij weinig spannends gebeurd. Zoals in de vorige blog beschreven, ben ik van het begin af aan al niet topfit. Dinsdag op woensdagnacht werd de ellende een stuk groter en werd ik hondsberoerd! Deze nacht heb ik grotendeels op het toilet doorgebracht, onderwijl kotsend en drijfnat van het zweet. In het kader van ‘gedeelde smart is halve smart’, vergezelde Loretta mij vanaf de volgende ochtend met hetzelfde pretpakket. Echte vriendschap dit!
Het enige waar we een groot gedeelte van de dag toe in staat waren, was het uitje van ons bed naar de wc en weer terug (er zijn leukere uitstapjes). Later ging het ietsiepietsie beter en heb ik al m’n moed en energie bij elkaar geraapt om naar een apotheek te slenteren voor de broodnodige ORS. Normaliter zeulen we een lading medicijnen mee op reis, maar daar hadden we deze trip op bezuinigd. Verkeerde besparing, I know.
Mijn altijd wijze moeder stuurde nog de bemoedigende woorden: ‘Hoe erg het ook is, je kan in ieder geval niet opgelicht worden als je ziek op bed ligt.’ Mijn broer vond het daarnaast wel goed voor de lijn. Wat een meedenkende familie heb ik toch...
Donderdag hadden we al een flinke sprong vooruit gemaakt, maar waren we er zeker nog lange niet. Loretta heeft ‘s avonds mee kunnen doen met een georganiseerde wandeling door de stad, maar ondanks dat het bed-liggen mijn neus uitkwam, heb ik deze ronde gepast.
Vrijdag waren we nog meer opgeknapt (hiep hoi) en was het weer tijd voor actie! We hebben voor die dag een tuktuk bemachtigd, uiteraard met chauffeur, no worries. Deze Indiaase variant van de westerse hop on/hop off bus, bracht ons naar alle must see plekken van deze stad, zodat we even fijn de toerist konden uithangen. Heerlijk om weer op stap te zijn!
Bij het Amber fort moesten we een kwartier in de brandende 70 graden zon omhoog lopen en hebben we ons twee gehuurde paraplu’s (die eigenlijk voor de verkoop waren) laten aansmeren.
Toen we daar eenmaal met die vrolijke pluutjes liepen, voelden we ons net van die overdreven chinezen en vroegen ons af waarom we nou weer geld hadden uitgegeven aan zo’n domme aanwinst.
Vandaag, zaterdag dus, hadden we zwaar veel zin in een chill-dag (tenslotte hadden we die nog niet zoveel gehad de afgelopen week?) en zijn we naar de manicure, pedicure [e-38] masseur geweest. Huh, we waren toch aan het backpacken?
Mijn nagels hebben er nog nooit zo schots en scheef uitgezien als ná de behandeling, maar het idee was leuk.
De massages zijn natuurlijk erg fijn, maar krijgen uiteraard wel een Aziatisch tintje. Zo was het vrouwtje in Delhi aan het masseren en ondertussen een tijd aan het bellen. HUH? Gister begreep de vrouw niet dat er ook wat kracht gezet mocht worden en heeft ze ons wat lieflijk geaaid. En vandaag was het dekentje mega smerig en vroeg ik of deze misschien vervangen kon worden. ‘No no, geeft niet’ gaf ze steeds als antwoord op mijn herhaalde verzoek. Nee, ik begrijp dat het voor jou niet geeft, maar ik lig daar wel met mijn bolle wangetjes op en vind dat niet heel fris ofzo.
Inmiddels vinden we dat overheerlijke Indiaase eten wel een tikkie spannend geworden en hebben we het (voorlopig) ingeruild voor meer Westerse restaurants, afgewisseld met supermarktmeuk, zoals kaakjes, havermout en fruit. De verhalen van andere lotgenoten over dat we onze gehele reis niet meer zou afkomen van het India-toilet-cadeautje wil ik nog even niet geloven.
Verder is het hier in Jaipur wellicht wel iets opgeruimder dan in Delhi en Agra, maar veel mensen in dit grote land knikkeren hun rommel gewoon van zich af op straat. Alles is vies, smerig, ranzig, name it. Laatst gaf iemand de alles omschrijvende uitspraak over India, namelijk dat dit de kleurrijkste vuilnisbelt was waar hij ooit is geweest. Niks meer aan toe te voegen.
De meterslange stroomdraden hangen ook gewoon los boven de straat, met daarop gerust wat schattige aapjes (die ik eigenlijk helemaal niet schattig vind). Sowieso kom je hier onderweg de halve dierentuin tegen, zoals varkens, geiten, veel koeien, bosjes honden die vooral ‘s avonds tot leven komen, kippen en ezels. Ok, die laatste twee hebben we maar één keer gezien so far, maar stonden wel leuk in het rijtje. De dieren rommelen wat tussen de weggegooide troep en hopen hier nog wat eetbaars uit te vissen.
En dan tot slot... Wij Hollanders houden van koeien, maar de Indiërs gaan nog een stapje verder en zien de koe als heilig dier. Deze dieren mogen dan ook zeker niet worden gegeten! Sterker nog, in dit gedeelte van India schijn je zelfs te worden opgepakt bij het eten van een stukje rund.
Ook hoorden we het verhaal dat er onlangs een moslim was gelyncht omdat hij een koe naar de slachter wilde smokkelen.
Leuk verhaal om mee te eindigen.
Speek to you soon!
-
11 Augustus 2018 - 21:41
Eveline:
Euhm... Kriek, hebben jullie het verder wel leuk? Echt heel gezellig klinkt het namelijk niet: kotsen, zweten, bed-liggen, ORS, gare massages, vieze dekentjes, scheve nagels, superfood (die is cryptisch), kleurrijke vieze smerige ranzige vuilnisbelt, stroomdraden, onschattige aapjes, lynchpartijen. Gelukkig zeggen beelden meer dan duizend woorden, want daar zie ik tot mijn opluchting blije koppies. Meiden, have fun! P.s. Ik hoorde op het nieuws dat het in het zuiden van India zo abnormaal regent?! Don't go there...! -
12 Augustus 2018 - 11:19
Mark:
Hey kriekie!!!
Succes nog even in het geweldige (ahum)India.
Nu weet ik het helemaal zeker,
Mij zal je daar nooit zien.
Tot snel in Nederland.
-
12 Augustus 2018 - 12:55
Pa:
Kreeg van Groupon een kortingsbon om bij de Indiër in Utrecht te eten.
Als ik jouw blog lees ga ik nog geeneens al krijg ik duizend euro per uur.
Fijn dat het weer ietsiepietsie beter gaat met jullie.
Tot de volgende blog, Pa -
12 Augustus 2018 - 15:41
Sonja:
Heeeey dames!
Wat krijg ik toch zin om naar India te gaan. Dus niet! Maar jullie vervelen je nog steeds niet, zo te lezen. Drink vooral Coca Cola, zegt mijn broer. Schijnt de vele toiletbezoeken te verminderen. Gelukkig zijn jullie weer wat aan de betere hand, want ook al hebben jullie er geen foto’s van. Bij die schijtverhalen, krijg ik vanzelf beelden erbij -
13 Augustus 2018 - 19:23
Herma:
Pfffffffffff... wat een ellende!
Blij te lezen dat het nu wat aan de betere hand is!
Probeer er nog uit te halen wat er in zit.
-
17 Augustus 2018 - 07:14
Hans:
Wat heerlijk, wat een meedenkende familie. Dus zo te lezen heb je het wereld record wc zitten verbeterd. Sproeipoep of flatskak. Ik denk heel herkenbaar voor mensen die er geweest zijn. Je ontkomt er bijna niet aan. Hopen dat jullie dit verder niet meer zal overkomen. Ik was erin getrapt door sla te eten. Was schoongespoeld onder de kraan met heerlijk fris kraanwater waar ook ijsblokjes van gemaakt worden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
