Time to say goodbye!
Blijf op de hoogte en volg Marieke
12 November 2014 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Oei, niet zo leuk nieuws... het zit er bijna op! We gaan straks het onwijs mooie New Zealand achter ons moeten laten, het heerlijke vrije gevoel van reizen weer inruilen voor het tijdgebonden leven en het inmiddels prettige zonnetje gaat plaatsmaken voor de herfstige regen.
De afgelopen dagen zijn we al aardig naar het einde aan het toewerken en stiekem toch ook wel weer veel zin aan het maken om back home te gaan. Maar voordat het zover is, stond er eerst nog het één en ander op het programma.
Zondag zijn we gestart in de kerk van Kaikoura. Dit was een soort van Baptistengemeente, met maar liefst /- 25 man. Leuk, leerzaam en interessant om te zien hoe het er in een ander land aan toe gaat! In het kader van 'We hebben nog niet genoeg dieren gezien in Kaikoura', zijn Alida en Loretta na de kerk gaan paardrijden. Aangezien er voor deze 3,5 uur durende tocht ervaring werd gevraagd, heb ik een ronde gepast. Zielig hoef je me niet te vinden; ik kan je namelijk vertellen dat het zeker geen straf was om na 6 weken 24/7 samen met anderen te zijn, even een paar uurtjes he-le-maal alleen te zijn. Na de paardrijtrip hebben we Kaikoura achter ons gelaten, nadat we hier maar liefst 5 dagen hebben gebivakkeerd (record!) en zijn we gaan rijden naar een plaatsje dat bekend staat om zijn vele spa's: Hanmer Springs!
Maandag zijn we begonnen in de bieb om daarna te gaan genieten van een wellness resort. Voordat onze reis überhaupt nog maar begonnen was, stond Hanmer Springs al in de planning. Nu aan bijna het einde van onze vakantie waren deze relaxbaden meer dan welkom! Naast alle verschillende hot pools en mineraalbaden, waren er ook verschillende waterglijbanen, waar we uiteraard een aantal keer vanaf moesten (volwassen als dat we zijn). Loretta, die tegen alle regels in, vooruit op haar buik naar beneden ging, liep even later met een dikke bult en een zakje ijs op haar hoofd door het resort. Oeps! Na deze heerlijke relax-middag zijn we doorgereden naar Christchurch. De laatste stad die we van Nieuw-Zeeland te zien zouden krijgen!
Dinsdag begon met een inpakochtend. Niet omdat we al zouden vertrekken, maar wel omdat we onze camper die dag moesten inleveren. Ons huis afgeven, had als ellendig gevolg dat we dus de te vele spullen weer in de te kleine backpacks moesten zien te krijgen. Na 2 uur passen, meten en vooral proppen, kwam daar het lang verwachte moment: alle spullen zaten erin! Goed, ik heb wel ineens 2 losse tassen extra (waar ik nog wat op moet bedenken), maar de camper was leeg!
Na dit zwoegen en zweten zijn we een hostel gaan opzoeken om daar onze tassen te dumpen. Na het droppen van de vele kilo's zijn we direct doorgereden naar de camper-verhuur, waar we met pijn in ons hart afscheid moesten nemen van onze trouwe vriend, waar we de afgelopen 6 weken lief en leed mee hadden gedeeld. Aangezien we toch wel wat gezeur hebben gehad met onze 'trouwe vriend', hadden we het voornemen deze klachten flink duidelijk te maken. Ik was echter nog niet op de helft van mijn betoog of de vrouw onderbrak me en ging in overleg. Vervolgens deed ze een voorstel van 355 dollar (220 euro) schadevergoeding, waar we wel mee konden leven. Ketjeng!
Na de camper te hebben ingeleverd en een beetje rijker te zijn, zijn we een bezoek gaan brengen aan het ziekenhuis van Christchurch. Verpleegster Loretta wilde namelijk graag nog een soort van werkbezoek afleggen en eens ondervinden of je aan de andere kant van de wereld ook in veilige handen bent, mocht je ziek worden. Na dit ziekenhuisbezoek zijn we een hapje gaan eten om vervolgens naar ons hostel terug te keren en te genieten van een (eindelijk weer) fatsoenlijk bed!
Vandaag was dan toch echt onze allerlaatste hele dag in dit gave land. We zijn de stad maar eens ingegaan om wat van Christchurch te zien en om per ongeluk misschien nog wat winkeltjes tegen te komen. Bij navraag te doen waar we precies moesten zijn voor de winkelstraat met die vele souvenierwinkeltjes, werden we wat vreemd aangekeken. Later werd ons duidelijk waarom: er waren wel geteld 2 hele winkels. De stad stelde ook niet zoveel voor en de schade die de aardbeving een aantal jaar geleden heeft aangericht, was nog goed zichtbaar. Het is een rommelige stad, met veel gebouwen die nog niet af zijn en veel wegen die (gedeeltelijk) zijn afgesloten. Na dit ietwat tegenvallende stadsbezoek zijn we op ons gemakkie lekker gaan dineren om nu weer terug in ons hostel te zijn. Straks nog een keer de backpack heroganiseren (inmiddels ligt alles er weer uit, vraag me niet hoe het kan) en aanvullen (wish me luck!), om vervolgens een afsluitende bonte avond te hebben!
En dan is daar het moment om te vertrekken, wat zo zijn nadelen heeft, maar zeker ook z'n voordelen. Over die voordelen hoef ik niet zo lang na te denken: een broodje met hagelslag zou ik namelijk wel erg graag lusten, evenals alle pepernoten die ik de afgelopen tijd heb gemist. Wat lijkt het me ook fijn om weer water zo lekker simpel uit te kraan te kunnen pakken, zonder chloor smaak welteverstaan. Avond eten zo heerlijk ouderwets om 18.00u i.p.v. een belachelijk late 21.30u en niet meer direct aan wifi denken bij het zien van een Mac Donalds, maar gewoon weer denken aan eten!
We zijn er nog niet. Mijn eigen, fantastische bed zou ik bijvoorbeeld ook weer erg waarderen of gewoon fatsoenlijk kunnen douchen; zelf kunnen kiezen hoe warm en voornamelijk zovaak als ik zelf wil! Wat een heerlijkheid, ik kijk er nu al naar uit! Een half uur op de snelweg rijden zonder bocht of heuvel daarin lijkt me ook wel weer grappig en tot slot lijkt het me fijn om weer wat ritme te hebben en gewoon te weten welke dag het is, zonder daar eerst heel hard over na te moeten denken en er hele berekeningen op los moet laten.
Naast dit alles wordt het hoog tijd dat ik de buiken van m'n zwangere vriendinnen [e-38] schoonzus weer eens bekijk en niet te vergeten de inmiddels geboren knappe Walther! Zin om weer te werken heb ik ook zeker, maar dat zou iedereen hebben als je zo'n leuke klas als de mijne hebt. Groep 4 van het Visnet, ik kom eraan!
Morgen (donderdag) 6.50u Nieuw-Zeelandse tijd, vertrekt ons Chinese vliegtuig (3.00u gaat de wekker en begint de zeer vermoeiende 35.5 uur durende terugreis. We starten met een binnenlandse vlucht om vervolgens in Auckland aan te komen, de stad waar ons avontuur begon. Na nog een 7 uur durende tusssenstop in China en ergens 12 uur tijd in te halen, hopen we vrijdagochtend om 5.55u weer voet op Nederlandse bodem te zetten!
Na te hebben gezwommen met de levensgevaarlijke haai, uit een vliegtuig te zijn gesprongen, aan een 135 meter lang elastiek te hebben gebungeld, wilde dolfijnen onder water te zijn tegengekomen, een walvis te hebben gespot en nog veeeeel meer te hebben gedaan, gaan we nu weer naar het land waar mijn lieve familie en vrienden wonen. Ik ben onwijs dankbaar voor de vele mooie momenten die we hebben mogen meemaken en mag terugkijken op een geweldige ervaring!
Lieve mensen, het was me een waar genoegen mijn verhalen te delen met jullie! Bedankt voor jullie meeleven! Echt heel erg leuk om berichtjes te krijgen from the other side of the world!!!
Love you all [e-38] see you soon!!!
Marieke
-
12 November 2014 - 09:27
Saar:
Een heeeeele goede reis! En tot snel! Xxx -
12 November 2014 - 09:57
Marije:
Goeie reis lieve schat! Heb genoten van al je leuke verhalen.. Tot snel! -
12 November 2014 - 10:57
Elsa:
Waah, weer bijna naar huis! Men wat is het allemaal snel gegaan! Maar wat hebben jullie een heerlijke zes weken achter de rug.. :) Vanaf hier heerlijk met jullie mee geleefd! Tot snel mop! X -
12 November 2014 - 11:20
Herma:
Kom maar snel!
X
(Weet je nog dat je dit schreef voordat je ging??
Walther is gekomen.... Nu jij nog!!!!!) -
12 November 2014 - 12:01
Josselijn:
meid! Een hele goede reis! Doe echt voorzichtig!!! Tot gauw!! -
12 November 2014 - 13:24
Pa:
Het laatste reisverslag, het is gewoon een beetje ontroerend (snik). Bedankt meiden dat jullie zo ons hebben laten meegenieten van jullie avonturen daar. Hierdoor was het ook hier bij ons ‘een beetje vakantie’. We hopen jullie Deo Volente komende vrijdagmorgen op Schiphol weer in onze armen te kunnen sluiten. Kan haast niet wachten. We bidden voor een behouden terugvlucht.
Pa
-
12 November 2014 - 18:08
Rosanne:
Lieve vriendin, bedankt voor je leuke verhalen. Ben zo blij dat je het zo naar je zin heb gehad! Maar ik kijk er ook onwijs naar uit om je weer te zien. En volgends mij die kleine in mn buik ook want mn buik groeit deze week echt mega erg zodat jij flink in shock zult zijn als we elkaar weer zien! Ben benieuwd naar je foto's en de rest van je verhalen. Ik heb er van genoten. Dankje wel. Tot snel Xx -
12 November 2014 - 22:27
Tante Renate:
Genoten van je verhalen, wat een gave reis heb je gehad! Sterkte weer met werken, je valt met je neus in de pepernoten. Sint komt zaterdag ook aan. Duss maandag stuiterende kids Veel succes haha. En weet je wie er nog meer voor de klas begint maandag? Tim, ....docent M&O op oude VO school. -
12 November 2014 - 23:02
Noortje:
Hoi Marieke! Dank voor de leuke verhalen, echt zo gaaf om te lezen! We moeten nog maar eens even de foto's naast elkaar leggen van toen en nu. Je kunt wel een boek schrijven zoveel jullie meegemaakt hebben. Goede thuisreis, daar wachten de pepernoten en gevuld speculaas....oh ja en zaterdag komt de Sint!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
