Time to go hooome❤️

Het zit er weer bijna op!
Vanmorgen ging om 5 uur het wekkertje om vanuit Goa een binnenlandse vlucht te nemen naar onze start- en tevens eindplaats: DELHI.
Vannacht herhaalt dat vroege opstaan grapje zich; we mogen er om 2:30 uur uit en vliegen dan, met een 6-uurse tussenstop in Moskou, terug naar AMSTERDAM!

Maar eerst natuurlijk nog het nieuws van de afgelopen week...

We zijn behoorlijk sportief bezig geweest en hebben een aantal dagen kitesurfles gehad. Dat klinkt wellicht wat veel, maar het was eigenlijk maar 2 uur per dag les. Loretta heeft twee dagen voltooid, ik ben iets langer doorgegaan (het was zo leuk) en heb de 5 dagen aangetikt.

Uiteraard zat er een opbouw in de lesstof en de eerste twee dagen waren om feeling te krijgen met de kite, gewoon op het strand.
Dag 3 was in het water; de vlieger vanaf daar besturen en je laten meeslepen door het water. Dag 4 moesten we de les na een aantal pogingen staken wegens te weinig wind. Dag 5 was in het water mét board (hèhè). Maar ook nu was er helaas erg weinig wind, wat het voor een beginner met weinig (lees: geen) techniek (te) moeilijk maakt om echt te kunnen opstaan uit het water. Na een aantal (pruts)pogingen, moesten we dus ook deze dag beëindigen.
Ondanks dat het niet allemaal mee zat, vond ik het onwijs TOF om te doen [e-38] wie weet komt er ooit nog een vervolg.

Buiten de lessen om hebben we veel tijd doorgebracht met onze semi-local instructeur, Philippe. We lunchten of dineerde samen en zaten aan de taart. Hij nam ons mee naar verschillende tentjes, waar we allerlei Indiase en/of lokale hapjes aten. Ontzettend gezellig [e-38] leerzaam, daar we in de gesprekken weer een hoop wijzer werden over deze bijzondere cultuur.

Ook hebben we nog een hoop scooter-kilometers gemaakt, voornamelijk om op het strand te komen. Woensdag waren we iets te lang doorgereden en stonden we ineens zonder benzine (ik leer het ook nooit).
Heel erg was het gelukkig niet, aangezien we precies voor het hotel tot stilstand kwamen, dat noemen we nou timing!
Terwijl ik dat logge apparaat naar een parkeerplekkie voortduwde, kwam er een man naar ons toe die iets probeerde duidelijk te maken. Na een aantal minuten viel het kwartje pas: we hadden de hele dag de verkeerde scooter meegenomen! We vonden het al vreemd dat er een helm uit de buddy was gehaald en Loret vond h’m er ook wat anders uitzien (wat ik vriendelijk wegwuifde: ’Nee joh, dat kan toch helemaal niet?’
OEPS! Maar wie laat er dan ook 1 sleutel op 2 scooters passen? (nooit jezelf de schuld geven).

De hostels die we de afgelopen 3 weken hebben genomen, waren erg divers en soms een tikkie bijzonder.
Zo hadden we er eentje met prachtige Cars-stickers op de kamerdeur en moest je hier betalen voor je wc-papier. Ook stond er een dreigement op de deur dat je elk papiertje weer uit de wc moest vissen, als je dit in de pot gooide.
Soms zaten we in the middle of nowhere en hadden we geen service en geen wifi (dan voel je je pas echt zielig).
In een ander hostel zaten beestjes. Heel veel beestjes. En wij houden dus niet van beestjes.
Ditzelfde gebouw was volledig ingepakt met plastic, daar het niet tegen regen was bestand. Handig met een jaarlijkse 4 maanden durende moesson.
Ons laatste appartementje was een klamme en vieze bedoeling, waar Loretta haar tas helemaal onder de schimmel kwam te zitten (en mijn vitaminepillen, ook erg).
Als we hier overdag weggingen en wij een half uur bezig waren om ervoor te zorgen dat alle 300 lichtknopjes uit waren, kwamen we terug en hadden de schoonmakers zo’n beetje elke lamp en de 3 ventilators weer vrolijk aangezet; lesje duurzaamheid zou hier op zijn plaats zijn.
Verder is hier niks wat het lijkt en trappen we tot vandaag aan toe, elke keer weer in dezelfde grap. Zo denken we steeds online een prachtig 3-sterren hostel te hebben, blijkt het bij aankomst te gaan om een uitgeleefde derdewereldkamer...

Ondanks dat dit allemaal geen ramp is en zelfs bij het reizen hoort, zullen jullie vast wel begrijpen, dat we ook wel weer ERG VEEL ZIN hebben in een schoon [e-38] fijn huis!! :)

Onze Indiase eind-conclusie is als volgt: het is een bijzonder land en echt weer totaal anders dan onze eerdere Azië-ervaringen.
Een land waarin de ober gerust selfies met je komt nemen, je ongevraagd een handje helpt als het voor hem te lang duurt of je hard uitlacht als je de menukaart niet begrijpt. Een cultuur waarin het gebruikelijk is dat kleine kinderen al make-up opgesmeerd krijgen en meisjes voor hun 16e getrouwd moeten zijn, omdat anders niemand je meer wil. Het verkeer waaraan je alleen kunt deelnemen als je een tikkie asociaal gaat rijden en je je daarnaast niet te snel laat opfokken (ik heb de afgelopen weken behoorlijk wat gefoeterd).
Een vakantiebestemming waarin het onvermijdelijk is dat je een keer fiks ziek wordt en je meer tijd dan je lief is op het toilet doorbrengt.
Een plek waar je in een restaurant altijd een vork en lepel krijgt en je na vragen gerust alsnog geen mes krijgt, omdat ze deze simpelweg niet hebben. Daar waar de taxi, winkels of restaurants nooit wisselgeld hebben en dit moeten halen bij de buren.
Een land waarin je overal voor op je hoede moet zijn en de politie en zelfs de overheid een corrupte bedoeling is.
Goed, ik kan nog wel een poosje doorgaan, maar jullie lezen het vast al door de regels heen: het is een boeiend en levendig land/cultuur, waar er altijd wel wat te beleven valt!

Tevens heeft deze reis ons (weer) erg bewust gemaakt van hoe onwijs goed wij het in Nederland hebben! Ik dank God voor het fantastische land waar we in wonen en de vele zegeningen die we mogen ontvangen.

En nu is het tijd om naar huis te gaan en daar heb ik, zoals eigenlijk altijd wel, ook weer behoorlijk veel zin in! Eindelijk van de buikpijn [e-38] het 20 x per dag toiletbezoek af, weer healthy groene smoothies kunnen drinken, weer een ander setje kleding uit de kast kunnen trekken en niet geheel onbelangrijk: mijn elektrische tandenborstel weer kunnen opladen!
Ok, en nog 101 andere dingen...

Tot slot rest mij te zeggen: DANK voor jullie meelezen, meeleven, berichtjes [e-38] liefde! <3

See you soon!

X -Marieke