Spannende aankomst
Blijf op de hoogte en volg Marieke
04 Augustus 2018 | India, Delhi
Leuke vriendjes, vriendinnetjes, familie en de rest (doorstrepen wat niet van toepassing is),
Zijn we weer! :-)
Veilig en wel geland in kleurrijk en vrolijk India.
Donderdag puilde mijn tas toch wel teveel uit naar mijn zin en besloot ik op de valreep nog (met veel pijn in mijn hart) drie kledingstukken, een regenponcho en een paar oorbellen eruit te knikkeren. Dat laatste doet natuurlijk vrij weinig met de inhoud, maar toch. Het voelde wel als overwinning.
Donderdagnacht vertrokken vanaf oud vertrouwd Schiphol, om een heleboel wolken verder en een kleine 3 uur later in Moskou te arriveren. Hier mochten we een aardige 10 uur doorbrengen. ‘Per ongeluk’ zijn we voor een ontbijt bij mijn altijd favoriet ‘de pizzeria’ beland, waar we vervolgens in onze lakenzak en een gejat dekentje uit het vliegtuig (die we in het vliegtuig daarna uiteraard weer braaf hebben teruggelegd), op de bank in slaap zijn gesukkeld. Netjes als dat wij zijn, hebben we van te voren gevraagd of we hier een uurtje of 7 mochten slapen. Tot onze eigen grote verbazing was het antwoord van de lieve schat ‘ja’.
Net in slaap gesukkeld werden we een krappe 30 minuten later door een minder leuke schat hardhandig gewekt dat we moesten maken dat we weg kwamen.
Snap je toch ook niet?
De komende uren dwaalden we een beetje oververmoeid en onderkoeld rond over de airport. Gelukkig stond er een rolstoel moederziel alleen, die ik vervolgens op de kop heb getikt om iets relaxter te kunnen zitten/liggen. Zodoende heb ik toch weer een vol kwartier slaap kunnen pakken.
Excuus alvast voor de bijgevoegde rolstoelfoto, die alles behalve sexy is met mijn mummie- en/of gipshoofd, maar ik had het zó koud en deel dit leed graag met jullie.
Loret heeft de foto opgeslagen, zodat ze deze in een depressieve bui erbij kan pakken en spontaan genezen is.
Van je vrienden moet je het hebben.
Nadat we na nog een uur of 6 in the air zijn geweest en een sprongetje van 3,5 uur vooruit in de tijd hebben gemaakt, landden we uiteindelijk om 23.30 uur in het warme en benauwde Delhi. De hoofdstad van India en een druk ‘stadje’ met maar liefst 14 miljoen inwoners.
Vervolgens dachten we na het pinnen ‘even’ een taxi te scoren, wat alles behalve soepel verliep.
Man man man, dat was me toch een avontuur!
Pak een bakkie pleur en ga er maar even goed voor zitten...
Van te voren hadden we op internet opgezocht hoeveel we ongeveer kwijt zouden zijn aan een taxi. Eenmaal bij de taxi’s vroeg de beste chauffeur 3,5 keer zoveel. Dikke doei natuurlijk!
Wij naar een officieel kraampje om hier een taxiticket te kopen en terwijl we nog in de rij staan, loopt die chauffeur ook naar het kraampje toe en heeft wat overleg. Ondertussen komt er weer een andere man bij ons staan en vertelt heel geheimzinnig en schichtig om zich heen kijkend, dat dit een vorm van oplichting is. We zouden de chauffeur en het ‘officiële’ kraampje zéker niet moeten vertrouwen.
Het even niet meer snappend gaan we ergens zitten om te bedenken hoe nu verder, aangezien er niet veel andere opties zijn. Een dik half uur later komt onze ‘nieuwe vriend’ weer langs en babbelen we wat. We mogen wel met hem en zijn andere twee geronselde reizigers mee. Super lief, maar uiteraard beseffen we: dit kan net net zo goed oplichting (in het gunstigste geval) zijn. Toch voelde dit als beste optie. Daarnaast is het laat. Donker. En zijn we moe.
We lopen met z’n 5e naar de auto en onderwijl worden we geroepen en achterna gelopen door meneer de oplichter.
Wij de taxi in met een andere chauffeur en onze nieuwe vriend stapt ergens anders in. Why? Bij de bestemming van de andere reizigers komt onze vriend erbij en rijdt mee naar ons hotel. Hij vertelde dat de oplichter hem met de auto was achtervolgd. Het zou om een heel netwerk skimmers gaan, die toeristen langs een afgesloten weg rijden waar ze moeten betalen (in pin-vorm) en vervolgens een lading geld extra van je rekening halen.
Morgen wilde hij wel afspreken om het hele verhaal te vertellen. Hmm... We hoefden ook niet te betalen voor de taxirit. Dit was namelijk goed voor zijn karma.
Best fijn, als nou elke Indiër bij al onze uitjes handelt vanuit karma, wordt het een mooi goedkoop reisje.
Oké, dit gratis ritje is raar. Ik weet het. Maar kan er ook niks aan doen.
Afijn, de taxirit was ook nog redelijk spannend. We vertrouwden de twee mannen namelijk ook gewoon niet, kwamen in enge straatjes met veel nog engere mannetjes. Op een gegeven moment vroeg ik Loret: ‘Hoe sterk ben jij eigenlijk?’ Even inschatten wat onze kansen zouden zijn.
En dan het rijden en de stad zelf... Nu dachten we beiden wel wat gewend te zijn, maar dit sloeg toch wel weer alles. Wat een belevenis.
De stad was echt mega vies en een grote vuilnisbelt. Het verkeer was bizar hectisch, met veel getoeter en gefoeter en op een haar na hebben we geen aanrijding gehad. De losse stroomdraden hangen overal boven de weg. Veel volwassenen en kinderen(!) slapen op straat. Koeien die gewoon tussen het verkeer lopen. Méga veel zwerfhonden. En toen ik vroeg waarom er mannen met stokken liepen, was dat om de honden van zich af te houden. Die zouden ‘s avonds namelijk gevaarlijk worden. Sowieso zou het in de avond niet veilig zijn om de straat op te gaan.
Wij komen de komende weken na 17.00 uur onze hostelkamer niet meer uit.
Daar waren we dan ein-de-lijk bij ons hotel. DOUCHEN. En dan finally om half 4 eens: Slaaaapen!
Dat was h’m weer voor nu.
Big hug,
Marieke
-
04 Augustus 2018 - 08:30
Rosanne:
Wat schrijf je toch weer geweldig.
Een heftige reis joh, hoop dat jullie hier snel van bij komen.
Delhi is precies zoals je omschrijft. Vies en heel overweldigend.
Maar je zult zien dat als je naar andere kleinere dorpen of steden gaat dat je weer wat ademruimte krijgt.
Wil je op 1 dag meerder plaatsen bezoeken zou je ook nog voor een dag een privé taxi met chauffeur kunnen huren. Dat kost misschien iets meer dan wanneer je telkens een "losse" taxi neemt op die dag. Maar je hoeft dan maar 1x te onderhandelen, veel ruimte en je hebt de hele dag dezelfde chauffeur die je met alle liefde op de plekken wilt brengen die je maar wilt.
En uber werkt in grote steden ook goed.
Ik hoop dat ,wanneer jullie bijgekomen zijn van de reis, jullie echt mogen gaan genieten, en ik kijk uit naar je nieuwe verhalen.
Liefs
-
04 Augustus 2018 - 08:44
Pa:
Tandjes he, wat een story is dit. Het vaderhart klopt nu nog sneller van de zorgen. Als ik nu de terugreis betaal, kan ik jullie dan morgen ophalen op Schiphol? Dan rijd ik jullie naar de vuilstortplaats van Amersfoort en de kenne jullie daar de rest van de vakantie doorbrengen. We tikken een paar koeien op de kop en ritsellen wat honden en dan denk ik, gezien jouw omschrijving, hebben we de sfeer wel te pakken. Alleen voor de gemoedsrust van een ieder wel wat veiliger. Doen?
Die foto van de rolstoel is MEGA!!! Kennen ze bij Sunweb wel gebruiken denk ik als promotiemateriaal voor de reizen van onze invalide medeburgers ‘ kijk zo doen we dat’ .
Lieve schatten, we houden van jullie en wensen jullie de bescherming die zo mooi staat omschreven in Psalm 91.
Pa.
-
04 Augustus 2018 - 11:27
Colinda:
Heee. Wat superleuk om jouw blog te lezen. Wat schrijf je leuk. En wat een avonturen al op de eerste dag. Dit gaat wat worden de rest van de vakantie. En die foto in de rolstoel, hahaahahhaa, heerlijk!
Heel veel plezier en ik kijk alweer uit naar je volgende verhaal!
Liefs!
P.s. pas wel op voor die engerds hoor. Heb je pepperspray mee, of bokslessen gevolgd of gewoon een groot geloof? Hahahha. -
04 Augustus 2018 - 12:34
Wilbert:
Nice! Op en top India- meteen ondergedompeld. Geniet van de bijzondere ervaring! -
04 Augustus 2018 - 21:41
Eveline:
Die reactie van je pa... geweldig! ;) Fijn dat jullie veilig zijn aangekomen, maar blijft wel een apart verhaal van die taxi's... Have fun! -
05 Augustus 2018 - 10:26
Janine:
Wat een spanning en sensatie! Nu al een heel stoer verhaal. Al snap ik je vader ook. Goed alternatief voorstel hihi. Leuk hoe je schrijft buddy! -
05 Augustus 2018 - 10:24
Janine:
Geniet!! Ik kijk alweer uit naar jullie volgende verhaal! -
05 Augustus 2018 - 13:23
Rik:
Kriek wat schijf je weer goed, heb idd een bakkie pleur erbij nodig gehad,
Met al die enge verhalen zie ik toch dat de erfenis groter word voor mij,
Het ga jullie er goed en kijk uit naar het volgende verhaal,
Liefs rik -
08 Augustus 2018 - 09:08
Alida:
Hahahahha bij deze moet ik even Rik en Koos complimenteren. De award voor meest geweldige reacties 2018 is met recht voor jullie. Ps. Rik wees niet bang, tegen de tijd dat er sprake is van een erfenis is ‘ie helemaal van jou alleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
